Er zijn vegetariërs, veganisten, plofkip-eters (niet bewust, hoop ik) en nog wel meer manieren waarop men zich actief bezig houdt met zijn of haar eetpatroon. Echter is er de laatste tijd een subgroep bezig met een herrijzenis, de jagers. Je zou kunnen denken: ‘jagen is een oud gebruik, dat horen stadse mensen niet te doen’, maar het tegendeel blijkt waar te zijn. Je gedachten zouden ook praktisch uit kunnen gaan naar de logistieke kant van de uitvoering. Waar moet het überhaupt plaatsvinden? Misschien op de parkeerplaats van station Sloterdijk, maar de kans is groot dat die kolonie konijnen ook nog eens een beschermd soort is. Back to business, het feit is dat er wel degelijk stedelingen met een hunkering naar jagen zijn. Het aantal mensen uit de stad dat wel eens in de zoveel tijd het bos in trekt met een club gediplomeerde jagers stijgt zelfs. Wat zou nou het motief zijn van deze ‘jagende’ stedelingen? En zouden er meer mensen in Amsterdam zelf verantwoordelijk willen zijn voor het stukje vlees op hun bord?
In Ritme van de Stad ging Thomas de Meijer de straat op om het de Amsterdammers te vragen. Verder spraken we in de uitzending met Amsterdamse jaagster Ellen Mookhoek van de Koninklijke Nederlandse Jagersvereniging om de reacties van de Amsterdammers te evalueren en haar te vragen waarom zij ooit is begonnen.