Sjaak Scheele

Een nieuwe Van Gogh is ‘ontdekt’. Maar de bijbehorende traditionele rommelzolder ontbrak. Als niet-erkend werk van de meester was het schilderij in 1991 zelfs al even in het Van Gogh Museum geweest. Nu heeft het kunstwerk een ander label gekregen, een van echtheid.

Hoe lang is het geleden dat William Shakespeare schreef: ‘Wat stelt een naam voor? Een roos zou met een andere naam net zo zoet geuren.’ Hoe ervaart men 400 jaar later geur als de naam ontbreekt? Kunnen we nog wel fijn ruiken?

Hadden overigens de vroegere na-oorlogse kunsthistorici last van het Van Meegeren-syndroom? Genoemd naar de beroemdste vervalser die eerder een generatie kunstkenners in de luren legde met zijn Vermeers en andere grootheden uit de Nederlandse schilderhistorie. Aan de deskundigen is de grote roem van de vervalser te danken. Zelfs zijn er tegenwoordig valse Van Meegerens op de markt. Dat wilde men uiteraard koste wat het kost voorkomen.

De nieuw erkende Van Gogh blijkt een scharnierstuk. Ik dacht aan een triptiek, zoals bijvoorbeeld Renaissanceschilder Jeroen Bosch die vervaardigde. Teleurstellend bleek het werk uit een enkel doek te bestaan. Prachtig weliswaar, maar waar de scharnieren zitten is me nog steeds niet duidelijk.