Is er iets tegen een stukkie schrijven over een lekkere vent uit Zuid Afrika die ook nog lekkere muziek maakt? Nee, er is helemaal niets tegen schrijven over een lekkere vent. En ook niets tegen lekkere muziek. Dus gaat dit stukkie over Jeremy Loops, Zuid-Afrikaans zanger van eigenlijk helemaal geen hemelbestormende muziek. Zo’n surfdude ook nog, met zo’n hipsterknotje- nou vooruit, voor deze keer mag dat, omdat jij het bent, Jeremy Loops. Omdat je gewoon lekker goed gemaakte zomerse muziek maakt. Niks mis mee.
Dit lijkt nu haast wel een anti-spotje voor de man, maar zijn muziek is echt leuk. Gewoon leuk. Niets meer maar ook niets minder. Zijn muziek geeft je zin in het voorjaar en vooral in de zomer.
Het klinkt lichtelijk folky, beetje poppy, uptempo, aanstekelijk. Banjo, mondharmonica, zweem van Zuid-Afrikaanse kwela. Een lichte mannenstem met een klein rafelrandje en een Zuid-Afrikaans/Engels accent- het lelijkste Engelse accent van de wereld, sorry.
Er is werkelijk nauwelijks iets opzienbarends aan Jeremy Loops en ik kan me voorstellen dat men afhaakt na het lezen van zo’n beschrijving wegens te weinig aan soortelijk gewicht. Maar dan zou men Jeremy Loops toch onrecht doen. Luister naar het lied “Sinner” over zijn vreemdgaande partner, halverwege het uur.
De man blijkt ook nog zo te zijn als hij eruitziet: ene mensch die het goed voorheeft met zijn omwereld en daartoe een organisatie opzette, “Greenpop”, die actie voert tegen de ontbossing van de planeet door het planten van bomen: ’treevolution’. Hij reist Zuid Afrika rond om de boodschap te preken tegen “underprivileged children” die hij wil leren hoe onze planeet te beschermen. Hmmm, zou je zeggen, doe dan liever iets aan de privileges die die kinderen toch al niet hebben. Of liever nog: doe iets aan de ‘privileged men’ die de ontbossing op hun geweten hebben. Maar Jeremy zal het wel goed bedoelen en misschien is deze kreet, geplukt van zijn soundcloud page een beetje ongelukkig opgeschreven. Hij doet tenminste iets: bomen planten met kinderen.
Hij trad in februari op in de Melkweg maar als je hem nog live in actie wilt zien kan je naar het Lush Festival in Bloemfontein afreizen, wat me ook al geen straf lijkt. Hoe ‘lush’ kan het worden in Bloemfontein, met namen die ruiken en smaken naar een weelderige zomer?
En voor zwaarder muzikaal soortelijk gewicht in het uur Kunst & Cultuur op Vrijdag van Fabiola Veerman: dat zit wel snor met Jimi Hendrix, Cannonball Adderley en Miles Davis! Nico van der Stam was fotograaf van de eerste en de derde artiest. Zijn foto’s zijn te bezichtigen in Galerie WM en over deze expo gaat het eerste onderwerp in Kunst & Cultuur op Vrijdag. Cannonball Adderley’s Jeannine- muzikale associatie vanwege de roepnaam van Fabiola’s laatste gast van vanmiddag, Jeannine Valeriano van Spoken Beat Night
Voor meer verhalen over muziek, ook Zuid-Afrikaanse: Metha’s muziek
