…het is weer zo laat. Die tijd van het jaar. Duister. Nat. Koud. Lichtjes. Top 2000. Bloody Bohemian Rhapsody. Kerstbellen. Kerstboom. Kerstkadootjes. Hohoho.
Zo halverwege december moet je er eigenlijk al erg van zuchten. Mot dat nou? Maar, eenmaal de boel opgetuigd staat het toch wel weer gezellig, al die kitsch en met superieure doodsverachting stort je je zelfs weer in het mer á boire van recepten voor een kerstdiner. Over keuzestress gesproken…
Ons kerstkado is al binnen, geen jezusje in zijn kribbe maar een beeldschoon kerstkindje in zijn wiegje.
En. Dan is goddank kortste dag óók alweer geweest. Op naar meer licht!
Kortom, wie maakt ons wat? We gaan vol goede moed gezellig 2016 uitfeesten. Laat maar doorkomen, 2017!
De laatste uitzending van 2016 van Kunst & Cultuur op Vrijdag doen we effe lekker ongegeneerd kerstig. Mariah Carey’s klassieke kerstknaller als eerste. Ik weet, u hóórt haar al overal maar als het dan toch moet, kersthits, dan maar deze. Blijft fris op de een of andere manier en ik vermoed zo dat Amsterdam FM presentatrice Fabiola Veerman volmondig mee zal zingen. Ik weet niet of het handig is de microfoon dan open te laten staan…
Verder zullen we u niet vermoeien met Wham, John Lennon of Bing Crosby. Ehm… sorry, toch wel opa Bing, als afsluiter van het uur. “Peace on earth”, vervlochten met de oude kerstklassieker “Little drummer boy”. Dat zingt opa samen met de man die ons zo jammerlijk ontviel begin dit jaar, David Bowie.
Zie vooral de clip van dit lied. David Bowie weer gezond en wel opgekrabbeld uit zijn zelfgecreëerde drugshel. In 1977, véértig jaar geleden alweer, ten tijde van Heroes. Oef, wat was hij toch een mooie man met dito stem (en esprit).
Tja. Vrede op aarde, we lijken er verder vandaan te drijven dan ooit. David Bowie wenste het voor zijn toen zesjarig zoontje. Wij willen dat ook zo heel erg, voor onze kinderen, kleinkind, voor alle kinderen overal maar altijd staan er idioten tussen met verwrongen ideeën. Psychopaten, die de rest van de mensheid hun krankzinnige ego met geweld opdringen.
Je staat machteloos.
Dapper door toch maar met Darlene Love, die als zangeres met Phil Spector een gigahit had met “He’s a rebel”. Zij zingt over eenzaamheid tijdens al die opgelegde, moeilijk te ontwijken ‘gezelligheid’ juist in deze tijd. “All alone at Christmas”. Waar trouwens toen al de zinsnede “All I want for Christmas is you” al in voorkwam!
Ach, denk aan het eindeloze wachten in de rij voor de kassa, jammerlijk zwartgeblakerde of anderszins mislukte kerstgerechten, verholen familie-irritaties, zich misdragend kroost, in de hens vliegende kerststukjes, maagpijn van het teveel van alles.
Tel je zegeningen zou ik zeggen. Alleen op de bank, nog net aangekleed in je ouwe kloffie, onder een fleecedekentje, magnetronmaaltijd op schoot. Bingewatching. Glaasje erbij. Heeft ook wat.
Om de boel een beetje op te vrolijken dansen we op de Zuid-Amerikaanse klanken van Gloria Estefan en de ietwat bezonkener Mercedes Sosa het nieuwe jaar in. De “Tres deseos”, drie wensen van Gloria Estefan hebben te maken met Driekoningen, de Wijzen uit het Oosten die het nu wel uit hun hoofd zouden laten die regio te bezoeken. Ster of geen ster. Naar Europa doorreizen zou ook al geen optie voor ze geweest zijn: niet welkom. Oprotten. En meer van dat fraais wat hier zo vaak klinkt de laatste jaren.
Drie wensen? Nou, eentje dan. Cheesy cheesy maar for christ’s sake of wiens ‘sake’ dan ook -sake, dat drink je toch?- ik zou wensen dat men elkaar gewoon alleen maar de ruimte gunt en trouwens, wat gij niet wilt dat u geschiedt doe dat ook een ander niet, zei mijn moeder altijd de Bijbel na. En zo is het!
Tot volgend jaar en mocht de kerstverveling toeslaan, lees nog wat in Metha’s Muziek.
