Zo omschreef hij zelf zijn stem: ‘unapologetically male’. En dat was inderdaad de stem die hij had, passend bij het muziekgenre dat hij en zijn band de wereld in hielpen: grunge. Mannen in ruitjesoverhemden, gescheurde spijkerbroeken en voddige T shorts, die echt totaal schijt hadden aan hoe ze eruitzagen. Dat wil zeggen: die zorgvuldig dat image cultiveerden. Als in: denk maar niet dat ik een poging doe een goede en/of goedgeklede indruk te maken. Denk maar niet dat ik er ben om wie dan ook te plezieren behalve mezelf. Denk maar niet dat ik de oren wil strelen met zoetgevooisde muziek. Hard, eerlijk en compromisloos zijn we. We doen zoals we willen zijn: ongenuanceerd, geen bullshit, recht voor z’n raap. Schreeuwen, losgaan, beuken, testosteron. Onbeschaamd en zonder excuses. Grunge, zoals dat begin jaren negentig aan de horizon van Seattle verscheen, was kortom muziek van, voor en door Echte Mannen- ha, dat klinkt naar een reclame voor bier of RTL7. Grunge was echter een waar vechthuwelijk tussen punk en heavy metal. Grunge was licht ontvlambaar. Licht ontvlambaar klonk ook Chris Cornell.
Als Kurt Cobain de #1 grunge exponent was was Chris Cornell , woensdag 17/5/2017 plotseling op 52-jarige leeftijd overleden, een hele goeie #2 .
Voor hem was muziek maken een gevoelsmatige, niet logisch beredeneerde, bloedserieuze aangelegenheid. Emoties dienden eruit te komen zoals ze waren: ongepolijst en elementair. Muziek maakte hij met ‘gut feeling’. Keihard was de heersende modus maar soms was ook hij te betrappen op introspectie, hij hoopte dat anderen in zijn zwaarmoedigheid hun eigen pijn zouden herkennen.
Overheersend was echter de agressie. Zó was zijn stem, woedend, bij tijd en wijle op het hysterische af zelfs ; zó was zijn gitaarspel. Fel, aanvallend.
Als de man aan een hartfalen bezweken zou zijn zou me dat niet verbazen. Of aan een impulsieve daad van zelfdestructie. Het totaal zat zijn der dingen en boem, weg. Geen gezever, geen gezeur. (Zojuist, 18/05/2017 21.00 uur, werd bekend dat Chris Cornell een eind aan zijn leven maakte.)
Hij was niet echt een publieksmens. Hield niet van opgelegde gezelligheid en verplichte sociale uitingen. Muziek maken was een levensvoorwaarde maar het leven onder een spotlight viel hem niet mee. Meer en meer trok hij zich terug en dan loochende zijn Ierse afkomst zich niet: dan dronk hij “alles waar een dop af te schroeven viel” om even weg te wezen. Ook andere snoepwaar passeerde uiteraard de revue. Zodanig, dat hij diverse rehabklinieken van binnen zag, wat hem overigens niet eens zozeer speet. Het waren ‘interessante ervaringen’ zelfs, waar hij veel van leerde.
Kunst & Cultuur op Vrijdag met Fabiola Veerman opent om 15.04 uur met een nummer van Cornells groep Soundgarden, samen met Nirvana en Pearl Jam dé architecten van de Grunge.
Opent lief en bluegrassy met een mandoline. Eventjes maar want als een gelanceerde raket die in een zee van vlammen het luchtruim inspuit spuit “Ty Cobb” de ether in: “A hard headed Fuck You All” en dat klinkt 100% Chris Cornell.
Met opgestoken middelvinger het leven in, door en uit. Geen compromissen.
Heel iets anders als troost, de mooie Portugese sfeer, waar Magda Mendes ons vanaf 15.14 uur in brengt met haar live gezongen fado’s, is het laatste liedje van dit uur van de Portugees Salvador Sobral “Amar pelos dois. Hij won er het Eurovisie Songfestival 2017 mee vorige week.
De tegenstelling kan niet groter zijn! Sobrals’ evenwichtige yin tegenover Cornell’s grillige en onvoorspelbare yang . De bescheiden zachtheid, intimiteit en muzikaliteit-op-kousevoetjes van Sobral versus de waar-hout-gehakt-wordt-vallen-spaanders van Cornell.
Toch blijken die ‘metroman’ en die ‘macho’ iets meer met elkaar gemeen te hebben dan halflang haar en een mooie kop, getuige Sobral’s dankwoord na het winnen van de Eurovision trofee : waardering voor musici die de drijfveer hebben om eerlijke muziek te maken. Als tegenwicht voor de plastic wegwerppop met louter dollartekens voor ogen.
Meer over Portugese fado en bijvoorbeeld de lol van Eurovisie Songfestival kijken in Metha’s Muziek
