ROZE FILMDAGEN 2013 weigert confronterend beeld

 

Vandaag gaan de Roze Filmdagen 2013 van start. 120 voorstellingen met heel veel beelden uit en rond de LHBT* gemeenschap.
Films uit binnen- en buitenland. Programmamaker en (camjo)beeld-verslaggever Menne Vellinga die eerder OUD & OUT (2010) en GAYmidLIFE (2012) met succes “beoordeeld” zag op het Roze Filmfestival kreeg dit jaar zijn korte ‘docu’ FABIOLA LEVEND KUNSTWERK – NU DOOD niet door de jury.

Op zijn FACEBOOK plaatste hij de volgende open brief.

ROZE FILMDAGEN 2013 met thema’s ACTIVISME! en PINK CITIZENS

Heb je de activist FABIOLA niet ingestuurd voor de Roze Filmdagen? Ja dat heb ik wel. Ik heb de organisatie gevraagd of er 50 stoelen (kleine zaal Ketelhuis) beschikbaar waren om zijn laatste interview van 4 januari 2013 op het grote doek te vertonen. Het voordien eventueel uitzenden via Salto1/MVS en of plaatsen op YouTube was geen bezwaar deze korte ‘docu’ in te zenden.

De “jury” heeft gewikt en gewogen
Uit de brief van Werner Borkes (Roze Filmdagen) citeer ik:
Er is flink gediscussieerd over je productie met het uiteindelijke negatief advies.
Het zeer confronterende beeld van een zichtbaar zieke Fabiola vind ik niet geschikt voor op groot doek, naast dat het meer een reportage, een item, is dan een documentaire.
Er was discussie over of je Fabiola wel op een dergelijke manier in beeld had moeten brengen (ook al was het haar eigen wens) in termen als:
‘beschermen tegen zichzelf’.
(Einde citaten)

Bij de eerste ontmoeting in het OLVG werd ook ik geconfronteerd met een behoorlijk “afgevallen” Fabiola.
Maar zijn oprechte levensverhaal en strijdbaarheid vond en vind ik zo de moeite waard dat je daar doorheen moet willen kijken. Hij bleek meer dan een Vlaamse zot met springvormen, fietsbellen en heel veel folie (…).
In het verleden zijn op Roze Filmfestivals ook wel eens jongens/mannen met aids op het grote doek geprojecteerd.
Dat vond ook niet iedereen “leuk” (…).

Mijn aanpak is een eigenwijze waarbij ik alleen ben met mijn verteller. Geen mogelijkheden en middelen van geluid- kleur- en beeldcorrecties heb of toepas. Gewoon een pure vastlegging, zoals vroeger met een bandrecorder en nu een iPhone recorder voor audio/radio verslaggeving.

Als men verder spreekt van ‘de lat hoger leggen‘ waar het ‘de kwaliteit‘ aan gaat, loop je dus als documentairemaker het risico dat je eerbetoon aan het LEVEND KUNSTWERK alleen op YouTube te zien blijft waar inmiddels ruim 6700 mensen hebben plaatsgenomen voor hun pc.

Ik hoop hiermee de nodige vragen te hebben beantwoord.
Wens de bezoekers aan het festival toch mooie Roze Filmdagen.

Menne Vellinga – Amsterdam

* LHBT staat voor lesbies – homo – bi – transgender

Leave a Reply