Aanstaande woensdag wordt voor het eerst de IDFA Gay Night georganiseerd. Dit gebeurt in samenwerking met IDFA en de Roze Filmdagen. Op deze avond worden twee aangrijpende documentaires vertoond over de gevolgen van homogeweld: ‘Facing Fear’ van Jason Cohen en ‘Matt Shepard is a Friend of Mine’ van Michele Josue. Na afloop zal Wilfred de Bruijn, die in Parijs te maken kreeg met homogeweld en het gezicht werd van deze discussie, een gesprek leiden met de regisseurs en hoofdpersoon Matthew Boger uit ‘Facing Fear’.
In mei dit jaar kwam het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) met een rapport over de homotolerantie in ons land. Hoewel nog nooit zoveel Nederlanders het prima vonden dat homoseksuelen in het openbaar zoenen, trouwen, kinderen adopteren of een baan hebben in het onderwijs, wordt homoseksualiteit nog niet in alle delen van de Nederlandse samenleving goedgekeurd.
De sociale acceptatie van homoseksuelen is relatief groot, maar vooralsnog worden transgenders en homoseksuelen die hun geaardheid ‘teveel’ laten blijken in geen enkele bevolkingsgroep breed geaccepteerd. 26 procent van frequente kerkgangers zijn, zoals men dat noemt, homonegatief. Onder Turkse en Marokkaanse Nederlanders vindt driekwart het een probleem als hun kind een relatie krijgt met iemand van hetzelfde geslacht. Dit is voor 17 procent bij autochtonen het geval.
Amsterdam
Hoe is het gesteld met de homo-emancipatie in Amsterdam? De stad die bekend staat om de (soft)drugs en de Wallen, maar vooral om zijn vrije regels. Homogeweld lijkt nog steeds een groot issue in de stad. In september werd een homoseksuele man in het Vondelpark met meerdere messteken verwond. Ook in oktober was er sprake van homogeweld in het park. Burgemeester Van der Laan reageerde onthutst in zijn column in Metro: “Dat dit in Amsterdam kan gebeuren.”
Van der Laan schrijft dat zeven op de tien homoseksuelen te maken krijgen met fysiek of verbaal geweld. In Amsterdam is in 2012 zo’n 620 keer melding of aangifte gedaan door mensen die vanwege hun geaardheid te maken kregen met onder andere uitschelden, bespugen, bedreigingen en fysiek geweld. Hiervan waren 176 meldingen van geweldsincidenten.
“Ik word meestal uitgescholden door Turkse of Marokkaanse jongeren,” vertelt een homoseksuele man aan Amsterdam FM, “of ze dringen expres voor in de supermarkt of zitten uitgebreid naar mij te kijken.” Op de vraag of hij zich in bepaalde delen van Amsterdam minder veilig voelt, reageert hij: “Ik woon in West en ik heb mij hier nooit onveilig gevoeld. Het is hier heel gemixt, ook veel Nederlanders. Soms ben ik in Slotermeer of Nieuw-West, en alleen daar loop ik liever niet in mijn eentje.” Hij maakt er nooit melding van wanneer hij wordt uitgescholden. “Geen zin in.”
Aantal meldingen loopt op
Waarschijnlijk zullen er meer homoseksuelen zijn die er niet het nut van inzien om aangifte te doen van soortgelijke incidenten. Toch loopt het aantal aangiftes en meldingen op. Het COC (Nederlandse belangenvereniging voor lesbiennes, homo's, biseksuelen en transgenders) geeft voorlichting op scholen en er zijn camera’s geplaatst in de Reguliersdwarsstraat. Ook het politieteam Roze In Blauw (politiemensen die zelf homo- of biseksueel zijn) zet zich in voor een veiligere stad. Dit team is onder andere een aanspreekpunt voor de gemeenschap en ondersteunt rechercheteams waar nodig. Door deze maatregelen is er een stijging in het aantal meldingen in Amsterdam: van 234 in 2007 naar 620 meldingen in 2012.
Tess Roelofsen
