Gast: Jeroen Werner, beeldend kunstenaar.
Robert van Altena spreekt met Jeroen Werner o.a. over een meerjarige samenwerking met een team van wetenschappers en landbouwkundig ingenieurs in een project waarvoor de kunstenaar uiteindelijk een permanent observatorium zal maken op landgoed Het Lankheet. Het betreft het herstel van een cultuurlandschap. Het werk van Jeroen Werner zal de ingrepen van de wetenschappers en de landbouwkundig ingenieurs zichtbaar maken voor het publiek.
De menselijke waarneming en in het bijzonder het principe van het observatorium, een constructie waarmee de mens zich een nieuwe waarnemingspositie creëert, zijn centrale thema’s in het œuvre van de kunstenaar. Het principe van het observatorium zal door Werner vermoedelijk ook gezien worden als een metafoor voor de kunst.
« Ik wil het punt zien waar een normaal ambacht, een nuttig ambacht…van een visser of rietvlechter omslaat en ineens kunst wordt. »
Werner is een meester in het vinden van de eenvoudige vorm voor het inzichtelijk maken van complexe processen. Hij kijkt, nauwkeurig, hij bekijkt het kijken. Hij construeert observatoria en toont als vanzelfsprekend wat zich in eerste instantie aan het oog en het begrip onttrekt. Maar hij maakt, veelal van bamboe uit zijn tuin, met evenveel aandacht en toewijding ook wat hij zijn ‘primitieven’ noemt, eenvoudige (gebruiks-)voorwerpen zoals speren, vlechtsels, boomerangs, pijl en boog. Twee voor de beschouwer ogenschijnlijk verschillende praktijken zijn voor de kunstenaar direct met elkaar verbonden
« Ik wil het punt zien waar een normaal ambacht, een nuttig ambacht…van een visser of rietvlechter omslaat en ineens kunst wordt. Want dat is iets heel geks, kunst is iets heel wonderlijks. Het is erg moeilijk om goed te definiëren wat dat is. Het is zeer relatief. En ik noem die werken die daaruit voorkomen dan maar ‘primitieven’, die werken die zo door de jaren heen groeien, die schilden en boomerangs. Voor mij staat dat helemaal aan het begin van het denk- en maakproces. »
Zijn interesse in techniek, in de hedendaagse, de moderne en de klassieke wetenschappen is dezelfde als die in de vroege technieken uit bijvoorbeeld de steentijd. Met zijn ‘primitieven’, die werken die op het eerste gezicht een vreemde component in zijn œuvre lijken te zijn, deelt de kunstenaar met ons wellicht juist de kern van zijn fascinatie voor «het denk-en maakproces» , en daarmee misschien ook de kern van zijn eigen werk.
Foto: ‘Circular Dutch Lensscape’ 2017, Jeroen Werner
Vorige uitzending: Een gesprek met beeldend kunstenaar Jan Maarten Voskuil
Volgende uitzending: Een gesprek met beeldend kunstenaar Emmeline de Mooij
Alle Springvossen-uitzendingen
redactie: Robert van Altena
contact: springvossen@gmail.com
uitzendtechniek: Oscar van Oorschot
