Enkele weken geleden schreef ik een blog op www.oba.nl over Fernando Pessoa. Aanleiding hiertoe was het uitkomen van een cd waarop Portugese zangers en zangeressen gedichten van Fernando Pessoa vertolkten: "O fado e a alma Portuguesa", de fado en de Portugese ziel. "Fado is echter vreugdevol noch treurig. Fado is een tijdelijke interval. Het vormde de Portugese ziel toen die nog niet bestond en het verlangde naar alles zonder de macht te bezitten om te kunnen verlangen". Aldus de poëtische omschrijving van de fado, het Portugese levenslied, door een van Portugals grootste schrijvers. Voor meer hierover verwijs ik naar mijn blog.
Elke laatste vrijdag van de maand programmeert mijn collega Leo Willemse – tevens bezorger van de wekelijkse Boekenrubriek- de muziek in Kunst & Cultuur op Vrijdag en tot mijn verbazing zie ik dat ook hij een lied van bovengenoemde cd geprogrammeerd heeft in het eerste uur bij Robert om ongeveer 15.15 uur. Leo is meestal meer van de Americana en oude popmuziek maar misschien is er wat van mijn wereldmuziek-liefde naar hem overgewaaid? Hij houdt in elk geval ook van lieflijke damesstemmen, vandaar misschien ook zijn keuze voor Carminho. Carminho is een jonge (1984) getalenteerde fado zangeres, die haar fado graag op smaak brengt met jazz, Braziliaanse muziek en pop. Haar vertolking van "Houve um ritmo no meu sono" lijkt toch wel op old school-fado, maar ik kon geen voorbeeld van haar lied vinden op internet. Wel deze uitvoering van Eloísa Menezes d' Oliveira die lijkt op een trippy popsong zoals de dames van Warpaint die ten gehore plegen te brengen. De hippere kant van de Portugese ziel is dit dus eigenlijk.
Luister om ongeveer 15.15 uur naar Carminho's Houve um ritmo…: "Er waarde een ritme rond door mijn slaap dat ik kwijtraakte toen ik ontwaakte".
Mocht je nog meer fusion-fados willen horen of heb je toch liever Warpaint- of andere muziek: er staan 60.000 cd's met elke denkbare soort muziek te wachten op de eerste verdieping van de Openbare Bibliotheek op het Oosterdokseiland. De schitterende gedichten van Fernando Pessoa staan op de derde verdieping klaar om Hollandse zielen met 'saudade' vol te laten stromen. En niet alleen met saudade maar ook met humor en spitsvondigheid want meneer Pessoa was ook zeer gevat en geestig. Zeer aan te bevelen.
