Jan van der Ploeg is de kunstenaar die enorme grafische voorstellingen in spetterende kleuren op gigantische muren schildert. Vandaag gaat de muziek dan ook even over schilderen want Jan van der Ploeg komt aan het begin van het eerste uur Kunst & Cultuur op Vrijdag het 15- jarige jubileum toelichten van de galerie die in zijn woonkamer begon: PS projectspace.
Eerst wordt om 15.04 uur muzikaal alles even lekker zwart geschilderd door de Rolling Stones. Prodigy gaat er even later liever in 'Colours' overheen, net als Jan van der Ploeg, die graag in kleur schildert en vervolgens gaan we met She & Him muren schilderen- evenals Jan van der Ploeg. “There are thieves among us, painting the walls with all kinds of lies”.
Van deze drie popgroepen zijn She & Him het minst bekend dus die worden er vandaag even “uitgelicht”. Het is namelijk zo’n lief stelletje: Zooey Deschanel en M. Ward. De dame met de prachtige naam, een vamp/filmster waardig, is actrice. Een actrice die eigenlijk altijd aan het zingen was en liedjes schreef maar nooit wist wat ze ermee aan moest tot ze M. Ward, singer songwriter uit het indie-circuit, tegenkwam. Toeval bracht ze samen aan het zingen, men had een liedje nodig voor de aftiteling van de film waarin Deschanel speelde. Dat werd een duet met M. Ward die op de filmset rondlummelde met z’n gitaar. Via email werd het contact gaande gehouden en dat resulteerde in 2008 in hun eerste album, Volume 1. Dat smaakte naar meer: Volume 2, dat in 2010 het licht zag.
Van die cd komt het liedje "Thieves" dat om ongeveer 15.15 uur te horen is.
Wat een schattig liedje gezongen met een schattig stemmetje door een dametje met een al even schattig voorkomen. Het liedje echoot de meisjesgroepen van Brill Building, Tin Pan Alley en Phil Spector eind jaren zestig. De tongue in cheek-sentimentaliteit, de pakkende melodie, het lieve meisjesstemmetje, de muziek die áf is.
" I know and you know too, that a love like ours is terrible news"
"Zij", Zooey, heeft zo'n archetypische Amerikaanse meisjesstem, zo'n wicht dat alsmaar roze bubblegum kauwt, vele petticoats draagt onder haar eveneens roze jurken, heur haar toupeert en haar blauwe ogen constant in stand 'onschuldig' heeft staan terwijl ze heus al beter weet. "Zij" heeft net haar boyfriend de zak gegeven omdat hij nooit wist te raden wat zij " in haar zak" had zitten, maar ja, hij kende haar al nooit zoals zij hem kende, nietwaar? Ach, ze huilt er toch niet minder om en is natuurlijk best alleen, maar alleen zijn is niet altijd verdrietig en joh, twee gebroken harten kloppen even zo goed toch gewoon door.
Hij, Matthew, is de man op de achtergrond, meestal achter een zonnenbril verscholen, de man van de fraaie harmonie en de mooie melodie. Voor hij "haar" ontmoette maakte M. Ward ook al goed aan te horen, poppy Americana.
Samen maken ze aangename, absoluut niet ambitieuze of hemelbestormende popmuziek met een scherp randje hier en daar. Maar met liefde en vakmanschap gemaakt in de traditie van de goede Amerikaanse popmuziek. Muziek met geraffineerde haakjes erin verstopt zodat hun songs meteen vertrouwd aandoen en je ze geregeld wilt horen en dan denkt: "Ja, dit is erg lekker". Feelgood music.
De OBA Multimedia afdeling heeft alles van She & Him op cd en natuurlijk ook van de Rolling Stones en Prodigy.
Op de vierde etage staan boeken over kunst. Ook over Jan van der Ploeg: Wallpaintings 2005-2009.
Voor andere verhalen over muziek: Metha's muziekblog en Metha's muziek.
