Door Leo Willemse uitgezocht, hij programmeert vandaag de muziek in Kunst & Cultuur op Vrijdag: "God must be a boogie man" van Joni Mitchell. Ha fijn. Over Joni valt veel te vertellen, zij leefde en leeft nog steeds nogal intensief. Dat maakt dat er vele verhalen om haar heen hangen.
En zij is bovenal een kleurrijke, zeer begaafde zich in verf en muziek en woorden uitende dame voor wie ik veel respect en bewondering koester.
Charles Mingus door Joni Mitchell
"God must be a boogie man" komt van haar "Mingus" album, in 1979 opgenomen enkele maanden voor de dood van Charles Mingus, legendarisch jazzbassist. Hij schreef de muziek van vier van de tracks op Mingus, Joni schreef de teksten. Intermezzi tussen de songs zijn wat Joni "raps" noemde, opnames van conversaties van Charles Mingus met haar, met zijn vrouw, met vrienden.
De muzikale stijl is minimal jazz met uiteraard veel aandacht voor basgepluk- zij het een electrische bas in dit geval. Participerende muzikanten waren onder andere Wayne Shorter, Herbie Hancock en op electrische bas Jaco Pastorius- uit de jazzfusion groep Weather Report. De andere songs op het album heeft Mingus allemaal nog gehoord, "God must be a boogie man" niet meer wegens voortijdig weggeroepen worden.
Charles Mingus door Joni beschreven als heilige drie-eenheid: welke van de drie karakteristieken zou hij zelf gekozen hebben als gezicht naar de wereld? Tja, dat kiezen viel nog niet mee voor een man die zelf al niet zo goed wist wie hij was.
Volgens Joni zou hij het nummer "hilarisch" gevonden hebben, hij had er vast om moeten grinniken. Maar hij zat toen al op zijn "Chair in the sky". Over ontroerend en liefdevol terugkijken gesproken. Die 'stoel in het uitspansel' is alweer brok-in-de-keelmuziek. Zoals zo vaak bij Joni Mitchell.
Mingus werd maar 56 jaar oud. Volgens Joni strandden er 5 januari 1979 op de Mexicaanse kust 56 walvissen. Dat was de dag waarop Charles Mingus in Mexico overleed aan de gevolgen van A.L.S. Bizar maar dat soort toevalligheden laten haar fantasie vonken, zegt ze op haar website.
Mingus' as werd conform zijn wens door zijn weduwe Sue uitgestrooid ergens aan de bovenloop van de Ganges, daar waar het water nog een mooie turquoise transparantie heeft waarin, alweer volgens Joni, heen-en-weer schietende goudkleurige karpers fonkelen. Dat klinkt zó mooi dat je daar je eigen resten ook wel in zou willen laten uitstrooien. Ooit. Als de tijd daar is.
foto's van Sue Graham Mingus
De Multimedia-afdeling op de eerste etage van de OBA aan het Oosterdok heeft zo goed als alles in huis van Charles Mingus en Joni Mitchell op cd en dvd.
Meer over Joni en over Joni en Leonard Cohen, klik op de linkjes.
Kijk voor meer verhalen over andere muziek en andere muzikanten op Metha's muziek en Metha's muziekblog
