Je wordt geboren, je bent er even en vervolgens ga je dood. In de barokke Screamin' Jay Hawkins' versie: " I came into this world black, naked and ugly. And no matter how much I accumulate here, it's a short journey. I will go out of this world black, naked and ugly. So I enjoy life". En dat deed hij, wild en rauw en knettergek.
Screamin' accumuleerde toch nog aardig wat voor hij, net na de start van een nieuw millennium, de pijp aan Maarten gaf: zo'n zes huwelijken en naar hij zelf schatte ruwweg 50 buitenechtelijke nazaten -bleken er maar 33 te zijn. En het levensgenieten? Dat ging gepaard met vreselijk veel alcohol om het leuk te houden. Men zegt dat hij zoveel dronk om zijn teleurstelling over een misgelopen operacarrière weg te spoelen.
Nu was hij toch wat blijven steken in wat ooit als grap begon: optredens vol tongue in cheek-lugubers: opkomen vanuit een doodskist, goochelen met zogenaamde voodoo-parafernalia, waaronder Henry, zijn voodoostafdoodshoofd-op-een-stok. Zelfs als hij eens voor de verandering serieus genomen wilde worden, klonk het draakstekerig en melodramatisch. Zoals zijn "Constipation Blues" naar hij zelf aankondigt, geschreven om te laten zien wat échte pijn is. In plaats van liefdespijn, waar de blues meestal over gaat.
Maar ja, eenmaal gek wil het publiek het steeds gekker. En dan moet je jezelf dan steeds maar weer over die grens duwen- met hulpmiddelen dus.
Screamin' Jay Hawkins, geboren als Jalacy J. Hawkins in 1929; door zijn moeder in een weeshuis geplaatst en erna opgevoed door Blackfoot indianen (naar verluid…). Blueszanger met eigenlijk maar één echte grote hit: "I put a spell on you". Dit lied bestormde in andere, soberder uitvoeringen vele malen de hitparade. Uitgevoerd door Nina Simone, The Animals, Creedence Clearwater Revival om er slechts enkele te noemen.
Zijn eigen eerste opgenomen versie was dusdanig onbehoorlijk en bizar, met zoveel alcohol in zijn lijf gezongen dat hij de volgende dag absoluut kwijt was wat hij 'gezongen' had en er via die opname weer achter moest komen. Om er in gekuiste vorm een nieuwe opname van te kunnen maken. Waren zijn songs te bizar voor de mainstream hitparade, zijn even bizarre en expliciete shows waren echter mirakels van succes. Met zijn oerversie van "shockrock" was hij een 'lichtend' voorbeeld voor latere 'shockrock'groepen als The Cramps, Black Sabbath en Marilyn Manson.
Om ongeveer 15.25 uur in het eerste uur Kunst & Cultuur op Vrijdag gepresenteerd door Robert van Altena een redelijk recht toe rechtaan bluesnummer, waarin hij beschrijft wat hij zal doen als je hem belazert "Don't fool with me". Iets met je hersens er weer achterstevoren inzetten zodat je twee schoenen ieder een kant op lopen. Hij pijnigt een ander graag opdat hij voorkomt dat hem pijn wordt aangedaan. Dat werk. Een echt lieverdje dus, deze man waar je moeder je voor waarschuwt, de man waar zelfs Calvin Klein naar staart: I am the cool! Frozen. Cold. Icicles on the toes: Screamin' Jay Hawkins.
Op de multimedia afdeling zijn ze er nog, de mannen van de shockrock, die allemaal al naar shockrockheaven or -hell verkast zijn: Screamin' Jay en Lux Interior van The Cramps, Ronnie James Dio van Black Sabbath. Kom ze lenen voor het niet meer kan.
Lees meer verhalen over andere muziek Metha's muziek
