Zaterdag 14 juni 2014 een concert waar ik me erg op verheug: Toumani en en zijn zoon Sidiki Diabaté in Paradiso. Een concert met stoelen. Voor de eerste keer in mijn leven ga ik naar een zitconcert in Paradiso. Nou moet ik eerlijk zeggen dat ik de laatste twee jaar bijna altijd zit bij een concert In Paradiso, boven op het eerste balkon links. Ik trek het niet meer, een heel concert staan en zeker als er wilde taferelen te verwachten zijn met pogoën. Ook erger ik me aan het continu heen en weer geloop met bier en op de een of andere manier altijd vóór mij langs: pardon pardon en dan krijg je weer een sloot pils over je heen. Er wordt altijd heel wat afgezopen op concerten ook al is meestal het bier flauw en de wijn niet te zuipen!
Maar nu mogen we dus zitten om geconcentreerd de watervallen van heldere muzieknoten over ons heen te laten spoelen. Toumani Diabaté is een koraspeler, de beroemdste en beste van de huidige tijd. Een kora is een Afrikaans snareninstrument, een kruising tussen een harp en een luit. Een enorme kalebas overspannen met koeie- of antilopehuid, een hals van rozenhout, bespannen met 21 snaren en bespeeld met 200 jaar vakmanschap, geleerd van vader op zoon.
Toumani Diabaté zag en hoorde ik voor het eerst buiten in 1996 in het Vondelpark tijdens het World Roots Festival. Mijn dochtertjes (9 en 7) stonden in trance met open mondjes voor hem, zo mooi vonden ze hem spelen. Voor mij was het ook voor het eerst dat ik live een kora hoorde en ik vond het het mooiste instrument dat ik ooit hoorde- na de piano. De tweede keer zag ik hem samen met AfroCubism. Nu voor de derde keer dus en ik verwacht er heel veel van.
Toumani is een 71e generatie griot, die merkwaardig genoeg het spel niet van zijn vader Sidiki Sr. heeft geleerd omdat die veel te druk bezig was met zijn eigen grootse carrière om zijn zoon te kunnen en willen onderrichten in het koraspel. Sidiki Sr. was de eerste koraspeler die de kora buiten Mali bracht en mondiale bekendheid gaf. De band tussen vader en zoon werd daardoor koel en afstandelijk. De band met zijn eigen zoon is gelukkig een zeer liefde- en respectvolle, terwijl Sidiki Jr. toch een muzikant is die zeker ook zijn eigen weg ging en in Mali al zeer bekend en geliefd is als rapper.
Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan, ook Sidiki raakte gefascineerd door de kora en leerde alles wat er te leren viel van zijn vader. En meer. Zijn eigen talent is ook groot maar meer eigentijds. Waar Toumani introvert, geconcentreerd en fabelachtig virtuoos speelt, brengt Sidiki er wilde jeugd in. Als een jonge hond knalt, vervormt en geselt hij zijn kora alsof hij er percussie op speelt. Soleert met een bravoure waarbij je je adem inhoudt: gaat dat wel goed, die bungeejump in het ongewisse? Zijn vader kijkt af en toe gebiologeerd toe: zal zijn zoon deze halsbrekende toeren, deze spanningsboog vol kunnen houden? Aan het eind van de solo knalt Sidiki er een keihard akkoord uit en grijnst vol zelfvertrouwen naar zijn pa: natuurlijk kan hij dat!
Zaterdag gaan we live mee in de duizelingwekkende achtbaan van Sidiki Jr. en in de onaards mooie notenreeksen van zijn vader.
Waar bijna alle nummers van hun net uitgekomen eerste cd samen traditionele nummers zijn heb ik voor het eerste uur Kunst en Cultuur op Vrijdag bij Fabiola om 15.26 uur een geheel nieuw nummer van Toumani en Sidiki gekozen: "Lampedusa". Gecomponeerd ter nagedachtenis aan de 300 Afrikaanse migranten die eind 2013 om het leven kwamen in een tragische schipbreuk bij Lampedusa. Zoveel betaald in de hoop op een beter leven, zoveel ontberingen doorstaan om dan te verdrinken met het "beloofde land" in zicht.Tragisch. Maar wel geëerd door de grootst levend koraspeler van deze tijd!
