Stilte. Slechts nog het ruisen in de oren na een popconcert. Verwaaide echo’s van liedjes die langzaam oplossen in de stilte na de storm. Uitgeraast. Overal débris, slordig achtergelaten troep. Weg de magie, die nog ergens in herinnering opgeslagen is maar steeds meer naar de achtergrond verdwijnt.
Dat was de orkaan die over de wereld raasde vijf jaar lang, van 2010 tot okotber 2015, een orkaan wiens naam begon met de letter S.  Een storm die niet uitgroeide tot orkaan door opwarming van het oceaanwater maar door opwarming van mensenmassa’s door het charisma van één man: Stromae.

Zijn laatste concert in een uitputtende reeks gaf hij in Kigali, Rwanda, zijn vaderland- België is zijn moederland. Heel Rwanda stond op zijn kop door dit evenement.

Emma Lesuis maakte een documentaire over het fenomeen Stromae en het effect dat hij had op en de opsteker die hij is voor het door ooit door genocide zwaar geknakte zelfbeeld van de Rwandezen.
Deze docu is te bekijken tijdens het evenement “Secret rooms” in het Volkshotel, zondag 21 februari om 14 uur en 17.30 uur. Over dit evenement praat Fabiola met o.a. de maakster van de docu in Kunst & Cultuur op Vrijdag vanaf 15.00 uur.

Stromae. Nu hij niet meer dagelijks uit de speakers schalt, waarbij het effect van oververzadiging onbehoorlijk op de loer lag, is het zo leuk hem weer te horen. Daarom twee songs van zijn eerste album “Cheese”, “Je cours” – klik vooral op de link voor de geweldige clip. Geniale eenvoud! Et “Bienvenue chez moi , het clipje uit de tijd dat hij nog videolesjes gaf over hoe een hitsong in elkaar te sleutelen met behulp van een paar synthesizers en een hoop melige jongenslol.

Wat een genot die stem weer te horen, die Jacques Brel-dictie, dat prachtige Belgische Frans van Stromae.
Waar zou hij uithangen? Bij een schitterend koraalatolletje, drijvend op een luchtbed, cocktail in de hand, ver weg van alle mensen? Áls dat al zo is, want hij lijkt mij geen man die lang stil kan zitten en zijn geest laat verpappen, dan heeft hij op zijn luchtbed toch minstens 3 waterbestendige synthesizertjes onder handbereik en zijn eveneens waterproof 06 om teksten en invallen op te noteren. Dat is een rusteloze geest, die overborrelt van creativiteit, een proces dat nooit stilstaat bij hem, vermoed ik zo.

Ben zo benieuwd wat voor heerlijk muzikaals dat geborrel in die retorten van het laboratorium in zijn bovenkamer allemaal weer op zal leveren. Nog benieuwder ben ik naar zijn teksten!
Ondertussen dansen wij dan nog maar even in Kunst & Cultuur op Vrijdag op een lied van de Rwandese Knowless Butera: Baramushaka.

Voor meer verhalen over Stromae of Afrikaanse muziek, lees Metha’s Muziek