Een goed 2016 allemaal. Het kan nog net want het jaar is alweer 8 dagen op streek. Dat het voor Amsterdam, Amsterdammers, Amsterdam FM en ieder ander maar een mooi jaar moge worden.  Een mooi muzikaal jaar ook.Ik ga weer mijn stinkende best doen om u muzikaal op sporen te zetten waar u misschien anders niet zo gauw zou komen.
Dat alles in het Amsterdam FM programma Kunst & Cultuur op Vrijdag, vandaag helaas slechts één uurtje lang met Fabiola Veerman maar volgende week vast weer met het tweede uur erbij met Amber Roner.

Het eerste uur begint een weer ongetwijfeld bomvol cultureel jaar met een track van het nieuwe album van Eefje de Visser “Nachtleven”. De Vlaamse dame die zo helemaal lekker haar eigen gang gaat, wars van elke trend. “Scheef” heet het nummer en dat geeft de aangename manier weer waarop zij tegen het leven aankijkt. Weer een mooi album hoor met meer electronica dan op haar vorige albums maar dezelfde heerlijk onderkoelde stem en bijzonder inventieve, warme teksten.

Dat alles op de verjaardag van David Bowie. Vandaag wordt Bowie 69 en brengt hij  zijn 28e album “Blackstar” uit als cadeautje aan zijn fans. Goed idee, geven in plaats van ontvangen.
Het leven lijkt nog steeds gisteren opnieuw te beginnen voor de man! Wat een creativiteit en energie. Hij heeft zijn muzikale toneelstuk “Lazarus” lopen, geregisseerd door Ivo van Hove, in de East Village in New York; een overzichtstentoonstelling die nu het Gronings Museum aandoet én hij brengt dus vandaag een album uit dat, weer anders dan zijn vorige, vrij progressief schijnt te klinken, improjazzy onder duistere teksten. Gisteren kwam de tweede single van dat album uit “Lazarus”. Die klinkt voornamelijk naar David Bowie, mysterieus.

David Bowie zou zich waarschijnlijk zeer wel kunnen vinden in de track die het uur besluit. De laatste gast van Fabiola dit uur is Kees Hin wiens fims draaien in een retrospectief in Eye komende week. Een van die films ging over De Volharding, het Amsterdamse dwarse ensemble dat hedendaagse muziek speelde- onder andere het stuk “De Volharding” van componist Louis Andriessen dat dit uur aanvankelijk vrij minimalistisch op de piano maar al gauw crescendo uit gaat blazen op lekker schetterende wijze. Het ensemble werd begin jaren zeventig opgericht door Andriessen en Willen Breuker om Andriessens compositie “De Volharding” uit te kunnen voeren. Dit stuk schreef namelijk een nogal ongebruikelijke combinatie van instrumenten voor. De uitvoerders waren typische kinderen van hun tijd, rebels, non-conformistisch; het samen stoeien met tegendraads repertoire van improjazz gecombineerd met bijvoorbeeld vaudeville en modern klassiek en een snuif links politiek bewustzijn beviel zo goed dat de musici decennialang met elkaar bleven spelen. Behalve Willem Breuker. Diens karakter was zelfs dit gezelschap te tegendraads en eigenzinnig .

Schandalig genoeg moest dit spraakmakende orkest in de culturele ijstijd die aanbrak in 2009 worden opgeheven omdat volgens het Nederlands Fonds voor de Podiumkunsten het ensemble “geen diversiteit toevoegde aan de podiumkunsten” dus draaide men van hogerhand pardoes de subsidiekraan dicht. Zonder extra financiële steun konden zij niet overleven.

Ook daarom mogen zij dit uur uittoeteren. Omdat zij zolang volhardden in het niet commercieel een totaal eigen koers varen.

Lees meer over Bowie of over de Afrikaanse versie van Terry Riley’s “In C” op Metha’s Muziek.